Mülteci sıkıntısının siyasetteki tartışmaları artarak devam ediyor. Sol partiler, AK Parti ve muhalefet partilerinin bu bahiste tahlil üretmemelerine reaksiyon gösterirken ırkçı telaffuzların tehlikeli sonuçlar doğurabileceğinin altını çiziyor.
Mülteci gündemi SOL Parti, TÖP, Devrimci Parti ve ESP’yle devam ediyor.
SOL Parti Liderler Konseyi üyesi Başkan İşleyen, ABD ve Avrupa ülkelerinin mülteci krizinin dışında kalmak için Türkiye’yi kullandıklarını söyledi. Ukrayna Rusya savaşı sonrası mülteci probleminde ikiyüzlü bir siyasetin da ortaya çıktığını belirten İşleyen, hem iktidarı hem de muhalefet partilerini eleştirerek şu açıklamalarda bulundu: “Türkiye’nin en yakıcı sıkıntılarından birisi de mülteci krizi. Bu krizin sorumlusu iktidar, yanlışı ise muhalefet. Bu da bir çıkışsızlık manasına geliyor. Mülteci krizi 21. yüzyılda emperyalizmin, derin eşitsizlik ve fakirleşmenin yanında iklim krizinin de tetiklediği bir göç dalgası var. Krizin kaynağı olan ABD ve Batı, sonlarına duvarlar örerek ya da Türkiye üzere kimi ülkeleri tampon ülke haline getirerek kendisini bu krizin uzağında tutmaya çalışıyor. Öte yandan Ukrayna işgali sonrasındaki iki yüzlülük de ırkçılıkla birlikte bir insanlık kaybının ne kadar derinleştiğini ortaya koyuyor. Afganistan’dan Suriye’ye varan emperyalist müdahale süreçlerinden bağımsız bir mülteci krizi tartışılamaz.”
“Türkiye’de mülteci krizinin kaynağında AKP iktidarının Suriye iç savaşında emperyalizmin dümen suyunda izlediği cihatçı iç savaş siyaseti var” diyen İşleyen şöyle devam etti: “Bu uğurda ülkenin hudut siyasetini 2011 itibariyle sıfıra indirerek denetimsiz bir göç siyaseti uygulandı. Bu siyasetin sonucu olarak AKP cihatçı terörü bir iç politik sistem haline getirdi, 2015 ve 2016 yılında yaşanan cihatçı akınların temelini döşedi. 10 yılı aşkın vakittir süren iç savaşın sonunda başta ABD olmak üzere Suriye büyük güçlerin aktifliği altında büyük oranda parçalanmış durumda. Bu da mülteci krizinin kaynaklarını sıcak tutmaya devam ediyor. AKP iktidarı açısından bu sistemsiz göç siyaseti kuşkusuz ki bir yanıyla bölgeye yönelik bir cihatçı güç merkezi oluşturmanın kesimi. 8 milyonu bulan sığınmacı sermaye için de bir ucuz iş gücü olarak kullanılıyor. Öte yandan da AKP iktidarı mültecilerin Avrupa’ya geçişlerinin engellenmesi karşılığı, AB’den gelecek fonlara heveslenip mültecileri bir pazarlık kozu olarak kullanıyor.”
‘MUHALEFET SIĞINMACIYI GAYE TAHTASINA KOYUYOR’
Zafer Partisi Genel Lideri Ümit Özdağ’ın mülteciler konusundaki ırkçı telaffuzlarının iç çatışmalara neden olduğunu belirten İşleyen, tahlil teklifleri için de şunları söyledi: “Muhalefet ise farklı tonlara sahip olmakla birlikte emperyalizmin ve AKP’nin sorumluluklarına, krizin kaynaklarına bir tenkit getirmeksizin direkt milyonlarca fakir sığınmacıyı gaye tahtasına koyuyor. Farklı ulusları aşağılayan, ırkçı telaffuzlar yaygınlaşırken sosyalistlerin dışındaki tüm muhalefet de bunu besliyor. Hükümetin mültecileri oy deposu olarak görmesi de bu eğilimleri körüklüyor. Son günlerde Ümit Özdağ’ın yürüttüğü ırkçı faşist siyasetle ortaya koyduğu o “otobüs” Türkiye’yi bir tahlile değil lakin bir iç çatışma yerine de götürür. Bu düşmanlaştırma üzerine konseyi bir lisanın tahlil olmayacağı açık bir şey. Avrupa’nın Türkiye’yi bir mülteci krizinden koruyacak bir kalkan olarak kullanmasını, ABD’nin yıkım siyasetlerinin insanları yurtsuzlaştırılmasını teşhir etmek gerekiyor. Bölgede emperyalizme karşı bir barış siyasetinin sonucunda istekli olanların yurtlarına dönüş yolu açılabilir. Bunun için Suriye’nin yine inşası için memleketler arası dayanışmanın geliştirilerek Suriyelilerin meskene dönüş şartlarının yaratılması gerekiyor. Öte yandan da Suriye savaşının on birinci yılında Türkiye’de doğan büyüyen yeni nesil sığınmacıların laik, demokratik ve kamucu temelde bir entegrasyonunu sağlayacak, milyonlarca çocuğun ucuz iş gücü olarak sömürülmesinin önüne geçecek bir siyaset da buna eşlik etmeli.”
İşleyen son olarak şöyle devam etti: “Türkiye ekonomisindeki derin krizle birlikte işsizliğin ve yoksulluğun yaygınlaşması da yabancı uyrukluların günah keçisi ilan edilmesinin şartlarını yaratıyor, sistem muhalefetini de bu körüklüyor. Bu da aslında kabahati iktidarın dışında taşıran ikili bir yanlış manasına geliyor. Bu manada hem insani seviyede tüm halkların problemlerine sahip çıkan, işçiler ortasındaki düşmanlığı körüklemek yerine okları sorumlu olan iktidara yönelten bir sol muhalefet çizgisinin mülteci krizinde de geliştirilmesi büyük muhtaçlık.”
‘KRİZİN ÇÖZÜLEMEDİĞİ HER DURUMDA FAŞİST SİYASETLERLE TEPKİ ORTAYA ÇIKIYOR’
Ezilenlerin Sosyalist Partisi (ESP) Eş Genel Lideri Şahin Tümüklü, parti olarak ırkçı telaffuzların ve aksiyonların karşısında olacaklarını tabir ederek şu açıklamalarda bulundu: “Mülteci sıkıntısı dünyanın yaşadığı ekonomik krizin derinleşmesinin sonuçları. Ortadoğu ve Afrika’dan insanların kaçması ucuz iş gücü ve sömürüyü oluşturuyor. Bu krizin çözülemediği her durumda faşist telaffuzlar ve faşist siyasetlerle bir tepki ortaya çıkartıyor. Bugün yaşananlar bundan bağımsız değil. İnsanın en temel hakkı olan hayat hakkına bile hürmet duyulmuyor. Türkiye ve dünyada da bunun en doğal hali yaşanıyor. Biz sosyalistler enternasyonel olmanın gereği olarak amasız fakatsız yaşama hakkının yanındayız. Mültecilere karşı bu ırkçı telaffuzların karşısındayız. Festus Okey’in öldürülmesinde de partimiz özel bir tavır sergiledi. Partimiz halkların eşitliği ve birliğini temel alıyor. Dünyanın neresinde olursa olsun beşerler eşit haklara sahip olmalı. Irkçılığa karşı ve nefret söylemi üreten faşist partilere karşı bir uğraş yürütüyoruz. Süleyman Soylu ve onun temsil ettiği Cumhur İttifakı, Millet İttifakı ve telaffuzları kabul edilemez. Partimiz bununla çaba eden bir çizgide bulunuyoruz. Dünyadaki tüm insanların bütün insan haklarına ve özgürlüklerine sahip olması gerektiğinin altını çiziyoruz.”
‘ŞİDDETİN ÖNÜNÜ AÇIYORLAR’
Toplumsal Özgürlük Partisi sözcüsü Perihan Koca ise savaş siyasetlerinin milliyetçiliği körüklediğini söyleyerek demokratik çıkış yolu bulmanın gerekli olduğunu söz etti. Koca şunları dedi: “Irkçılık ve faşistleşme bir bütün olarak tüm iktidar bloğu bileşenlerinin derinleşen krizler karşısında mutabık oldukları bir imdat freni misyonu görüyor anlaşılan. Kimse nereye gidiyoruz diye sormuyor, herkes gidilmekte olan yolda mutabık görünüyor. Kendilerince haklılar zira derinleşen krizler bütün nizamı tehdit ediyor. Demokratik bir çıkış yerine elbette karanlık ve sert bir rejimi tercih edecekler. Bu çerçevede şiddetin önünü açıyorlar. Sessizlik ve teşvik siyasetleri ile şiddeti hür bırakıyorlar. Bakmayın birbirlerine efelendiklerine. Ekonomik ve siyasal krizlerin üzerini örten bu tehlikeli örtü hepsi için fonksiyonel bir vazife görüyor. İçeride ve dışarıda savaş siyasetleriyle ırkçılık ve milliyetçiliği alabildiğince körükleyerek toplumun hudut uçlarıyla oynuyorlar. Elbette birbirleriyle didişmeleri de gerçekliğe dayanıyor.”
‘DEVLET İÇİ TÜM FRANKSİYONLAR HAREKETE GEÇTİ’
Koca, “Aynı anda içerisinde pozisyonlandığımız inanılmaz siyasal yerin aktörleri artarak sahnedeki yerini alıyor” dedi ve ekledi: “Ana akım resmi muhalefetin özneleri olan sistem güçleri de devletin ve sistemin onarımı ufkuyla atılımlarını hızlandırıyor. Bunun için de devletin içinde bulunduğu kriz gerçekliğinde krizin tamiratına talip olurken, devlet içi tüm fraksiyonların harekete geçtiğini görüyoruz. Devletin bekasının yine tesisi için devletin bekası telaffuzunu diriltme uğraşına girişmiş vaziyetteler. Bu açıdan tertibin farklı aktörlerinin göç siyasetini kaldıraç olarak kullanarak, ana omurgasına göçmen-mülteci düşmanlığını yerleştirdikleri bir siyasi çizgide ısrar ediyorlar. Çok şuurlu bir siyasetle ırkçılık, milliyetçilik ve şovenizm savaş lisanında ısrar edilerek geri çağrılıyor.”
Krizlerin, mülteci düşmanlığıyla unutturulmaya çalışıldığına dikkat çeken Koca şöyle devam etti: “Nefret telaffuzlarıyla, göçmen ve mülteciler şahsen hâkim siyasetin temsilcileri tarafından gaye gösteriliyor, provokatif ataklara hatta daha da ötesinde linç ve pogromlara yer hazırlanıyor. Sistem siyasetinin özneleri, ekonomik krizin ağırlaşan basıncının altında ezilen personel sınıfında, halkta biriken öfkeyi ana muhatabından, yani sermayeden uzaklaştırarak, işçi sınıfları birbirine kırdırma atağı yapıyorlar. Derinleşen krizlerin üstünü mülteci düşmanlığı ve ırkçılık ile kapatmaya çalışıyorlar. Özdağgiller ve türevleri ise bu sürecin ekmeğini yemeğe çalışıyor. Devletin bekası propagandasını tekrar fonksiyonlu kılmak için mültecileri araç olarak kullanıyorlar. Sistemin onarımı için halk güçlerinin öfkesini soğurup sistem içi kestirerek, halkı onarımın dolgu gereci yapma yerini mülteci düşmanlığı ile zorlanıyor. Irkçılık tehlikeli bir şey ve her an bir provokasyonla ortalık karıştırılabilir.”
‘TOPLUMA YETERLİ ANLATMAMIZ GEREKİYOR’
‘Provokasyonların önüne nasıl geçilir?’ Koca’nın bu soruya cevabı şöyle: “Bunun önüne geçmek için en az ırkçılığı pompalayan odaklar kadar mert olunmalı. Bu ruhsal üstünlüğe son verip gerçek sorunu odağa koyan siyaset ve telaffuzlara muhtaçlığımız var. Irkçı siyasetlere geçit vermemek birlik dayanışma ve çabayı öne çıkarmak yaşamsal bir kıymet taşıyor. İşçilerin savaşı bu sermaye sistemin ta kendisiyledir. Sermayenin somut hareketinin doğal bir sonucu olan göçün nedenlerini topluma düzgün anlatmamız gerekiyor. Savaşlar ve iklim değişikliği direkt sermaye tertibinin birer mecburî sonucu. Sermaye büyüdükçe bu olgular yayılıyor ve derinleşiyor. Antikapitalist çaba bu işin tek esaslı tahlili. Krizdeki bir ülkenin bu kadar büyük bir göçmen nüfusu kaldırıp kaldıramayacağına dair korkuları da anlamakla birlikte, bu şu anda tartışma konusu olamaz. Zira bu taraftaki her telaffuz latife değil, faşizmi güçlendiriyor.”
‘MÜLTECİ DÜŞMANLIĞI SİSTEMİN KODLARINDA MEVCUT’
Devrimci Parti Genel Lider Yardımcısı Burcugül Çubuk ise mülteci gündemine ait şu açıklamalarda bulundu: “Emperyalist-kapitalist dünyada savaşlar, göç yolları, krizler onun kendi iç dinamiklerinin eseri. Haliyle savaşlar, göçler, krizler kaçınılmazdır diyebiliriz. Türkiye de kapitalist bir ülke olarak bu dünyanın/sistemin değerli kesimlerinden biri. Direkt Türkiye’nin ve onun bugünkü yürütücüsü olan AKP-MHP faşizminin örgütlediği, yürüttüğü ve taraf olduğu egemenlik savaşlarının sonucudur mültecileşme. Mültecileşmeyi yaratanlar ile mülteci yığınlarından çıkar sağlayanlar, sömürgeci amaçlarla halklara saldıran emperyalistler ve taşeronları. Bu tarafıyla baktığımızda -Türkiye açısından da- mülteci düşmanlığının sistemin kodlarında mevcut olduğunu görüyoruz.”
“Son periyotta Ümit Özdağ üzere figürler üzerinden yükseltilen şovenist-mülteci düşmanı telaffuzlar, mevcut iktidarın eksik-yanlış mülteci siyasetlerinin bir sonucu değildir” diyen Çubuk şöyle devam etti: “AKP-MHP faşist iktidarı içerisinde bulunduğu çok taraflı krizi aşmak ve eriyen kitle tabanını konsolide etmek gayesiyle şahsen bu yönelimin örgütleyicisi pozisyonunda. Bayanlara yönelik erkek-devlet şiddetinin giderek arttığı, kazanılmış haklarının gasp edildiği; personel düşmanı uygulamaların maddelerle teminat altına alındığı, işçi-emekçi kitlelerin kriz ve yoksulluk sarmalında yaşadığı bir süreçte faşizm ve onunla birebir çıkarlara sahip düzen-içi muhalefet, Kürdistan’a yönelik işgal akınları ve mültecilere yönelik şovenist telaffuz ve hücumlarla bir tehdit algısı oluşturuyor ve bir ‘düşman’ figürü yaratıyor.”
Mültecilerin pazarlık konusu haline getirildiğini belirten Çubuk şöyle devam etti: “Böylelikle mevcut kriz durumunda kendi sorumlu konumunu gizlemeye çalışıyor. Mülteciler bir yandan ülkelerindeki savaşın tarafı olan AKP-MHP faşist iktidarı tarafından dış siyasette pazarlık materyali haline getirilirken bir yandan sermaye ucuz işgücü olarak sömürüyor. Soylu da bunu itiraf etti aslında. Türkiye’de kriz derinleşerek sürerken iktidar ve nizam içi muhalefet; fakirleşen işçi-emekçilere krizin müsebbibi olarak mültecileri işaret ediyor ki öfke sisteme yönelmesin, ezilenler karşı karşıya gelsin, birlikte uğraş etmesin, düşmanlaşsın.”
‘MÜLTECİ SORUNU YERİNE SÖMÜRGECİ SİYASETLER…’
Devrimci Parti olarak, ‘mülteci sorunu’ yerine ‘sömürgeci politikalar’ demeyi daha uygun bulduklarını söyleyen Çubuk, şöyle konuştu: “Bugün milyonlarca insanın göç edip bu ülkeye geldiğini söyleyenler neden göç etmek zorunda kaldıklarını gündeme getirmiyor, hatta bu nedenin gizlenmesi için ortaklaşa içindeler. Abartısız bütün mülteciler Türkiye’nin direkt ordu ve kendisine bağlı cihadist örgütlerle işgal etmeye ya da emperyalistlerin işgaline ortak olmaya/taşeronluğunu yapmaya gittiği ülkelerden. Sebep emperyalist-kapitalizm. Çizilen hudutların, o hudutlara dikilen duvarların, çekilen çitlerin, döşenen mayınların sonucudur bütün bu yaşananlar. Halkları uluslarına, renklerine, inançlarına nazaran ayrıştıran, ayrıştırarak yönetebilir hale getiren bu nizamdan kurtulmak mülteci sıkıntısını da çözecek.”
Çubuk son olarak şöyle devam etti: “Sınıfsız, sınırsız, sömürüsüz bir dünyayı hedefliyoruz. Ve bugün başta AKP-MHP faşizmi olmak üzere halklara düşman bütün egemenlere karşı mültecilerle ortak çabayı kurmayı hedefliyoruz. Mülteciler düşmanımız değil; hayatlarımıza yönelen tehditler hiç değildir. Onlar bizim gayret yoldaşımızdır. Ortak düşmanımız ise hükümran sistem ve onun yürütücüsü iktidarlar, devletlerdir. Halkların birlikte sermayeye ve onun devletine, faşizme karşı savaşını örgütlemek gerektiği şuuruyla birleşik çabayı sahipleniyoruz. Enternasyonalist şuurla ülke içinde ve dışında geliştirilen ırkçılığı-mülteci düşmanlığını kabul etmiyoruz.”