DİYARBAKIR – Memleket Partisi Genel Lideri Muharrem İnce Diyarbakır’a geldi. Mitinge değil, partisinin Diyarbakır vilayet binasının açılışına katıldı, Diyarbakır’daki basın mensuplarıyla ve esnafla buluştu.
Bir erken seçim mümkünlüğü varken siyasi parti başkanlarının Diyarbakır’a ve öbür vilayetlere ziyaretler gerçekleştirmesinde şaşılacak bir durum yok. İnce’den evvel CHP önderi Kemal Kılıçdaroğlu, akabinde DEVA Partisi başkanı Ali Babacan da Diyarbakır’a gelmişlerdi. Kılıçdaroğlu ve Babacan, Diyarbakır’dan umduklarını buldular mı, bilemem. Diyarbakır’a gelişleri elbette gündem oldu lakin istenilen etkiyi yarattı mı ya da Diyarbakırlıların beklentisine karşılık olabildi mi? İşte bu hususta kuşkuluyum.
Gerçekten Kılıçdaroğlu programını tamamlayıp kentten ayrıldıktan sonra Diyarbakırlı bir CHP’li şu soruyu sormuştu bana: “Bölge için kıymetli ekonomik projeler açıklandı. Bu neden gündem olmadı, heyecan yaratmadı?”
Bu sorunun CHP’nin Kürt sorununa yaklaşımını gösterdiğini düşünüyorum. Bu soru, bölge ekonomik olarak kalkınırsa Kürt problemi resen çözülür anlayışının CHP’de hâlâ devam ettiğini gösteriyor. Kürtlerin Kürt olmaktan kaynaklanan haklarının CHP için bir mana söz etmediğine de işaret ediyor. Yani yarın Kürtçe diye bir lisan yok olursa CHP’nin umurunda olmayacak.
Bu anlayışın öbür partilerde de karar sürdüğünü belirtmek gerekiyor elbette.
EKONOMİK KRİZ BAŞKA BAHİS
Ekonomik kriz bütün Türkiye’yi olduğu üzere Diyarbakır’ı da sarstı. Bu nedenle öncelikli problemleri araştıran anketlerde, Diyarbakır’da da birinci sıraya ekonomik sorun yerleşmiş olabilir. Lakin bunun aldatıcı olma ihtimali yüksek. Zira malum, Diyarbakırlıların emsal sorulara bir resmi bir de gerçek yanıtları vardır. Temel sıkıntılarını, çoğunlukla başları sıkıntıya girmesin diye kendilerine saklamak üzere mahareti yılların tecrübesi ile elde ettiler. Samimi bir ortamda ekonomik krizin Kürt probleminin çözülmemiş olmasına yerinde tespitlerle söz etmekten geri durmazlar. Kürt olmaktan kaynaklanan haklarını da talep ederler.
BİR VAKİTLER İLGİ GÖRDÜ
Muharrem İnce, Cumhurbaşkanı adaylığı sürecinde de Diyarbakır’a gelmiş ve miting düzenlemişti. HDP mitinginden sonra en kalabalık kitleyi toplamıştı İstasyon Meydanı’na. Gelenlerin büyük kısmı HDP’liydi elbette. İnce’ye ilgileri hâlâ hafızalardadır. Adaylığı sırasında katıldığı mitinglerde Recep Tayyip Erdoğan’a tıpkı sertlikte karşılıklar veriyordu ve Diyarbakırlılar bunu duymak için miting alanında toplanmışlardı.
Artık durum değişti. Erdoğan’a tıpkı sertlikte CHP Genel Lideri Kemal Kılıçdaroğlu da yükleniyor. Münasebetiyle, Diyarbakırlıların nezdinde, örneğin hükümetin iktisat siyasetlerini eleştiren İnce’ye pek gereksinim kalmadı. İnce’den temel sorunlarıyla ilgili açıklamalar bekliyorlar.
TEMEL TALEPLERİN KARŞILIĞI YOK
Fakat İnce, Kürtçenin okullarda okutulmasıyla ilgili talebi bile pedagoglara havale ediyor. Selahattin Demirtaş’ın hür bırakılmasıyla ilgili talebi ise güvenmediğini belirttiği yargıya bırakıyor.
Belediyelere kayyım atanmasına karşıyım diyor lakin Büyükşehir Belediyesi Lideri seçilmiş Gültan Kışanak ve Selçuk Mızraklı’nın neden mahpusta olduğunu sorgulamıyor.
“Ben düz adamım, burada ne dersem öteki yerde de birebir şeyleri söylerim” minvalinde konuştu basınla buluşmasında. Lakin salondakiler ne dediğini pek anlamadı açıkçası.
Dokunulmazlıkların kaldırılmak istendiği süreçte, eski genel lideri Kılıçdaroğlu’na “Kürtler hakikat söylüyor olamaz mı?” diye sorduğunu söyledi. Fakat Kürtler öbür hangi mevzuda yanlışsız söylüyorlar? Kürtlerin talep ettiği haklarla ilgili ne düşünüyor? Federe Kürdistan Bölgesi’ne yönelik operasyon ile Suriye’de Kürtlerin kontrolündeki kentlere yönelik operasyon tehdidi hakkındaki fikirleri nedir? Bu sorulara karşılık olabilecek bir konuşma dinleyemedik İnce’den. Gerçekten, diyelim Yozgat’ta ne konuştuysa Diyarbakır’da da tıpkı şeyleri söyledi. Bu mevzuda hakkını yememek gerekiyor.
RÜZGAR ÜZERE GEÇTİ
Sonra? Sonra tarihi Sur ilçesinde süratli bir esnaf ziyareti gerçekleştirdi. Yurttaşlarla fotoğraf çektirdi. Karpuz memleketi Diyarbakır’da insanların karpuzu dilimle aldığını öğrendi. Esnaftan, “Böyle devam ederse dükkanı kapatacağım” şikayeti dinledi. Ve Muharrem İnce, rüzgar üzere geçti Diyarbakır’dan.
Lakin İnce, bu sıcak havalarda Diyarbakırlıların içini ferahlatan ince bir serinlik yaratabildi mi? Ya da şöyle sormak lazım: İnce, Kürtlerin talepleri kelam konusu olunca yüzyıldır değişmeyen bir akılla refleks gösterdiği sürece Diyarbakır’dan oy devşirebilecek mi? Çok sıkıntı.
