Ergün Demir / Kocaeli
Türk Eczacılar Birliği’nin 16 Ekim tarihinde Ankara’da düzenleyeceği mitinge hazırlandıklarını belirten Kocaeli Eczacı Odası Başkanı Bilal Arpacı, “Biz hastalarımıza ilaç olmak istiyoruz lakin ilaç olduğu sürece olabiliriz; yoksa olamayız. O yüzden ilacın bulunmasını istiyoruz. Son yapılan ilaç artırımları sonrası biz vatandaştan ilaç için istenilen sayıları alırken de, isterken de utanıyoruz” dedi.
Türk Eczacılar Birliği, 14 yıl ortadan sonra 16 Ekim tarihinde Ankara’da miting düzenleyecek. Mitinge 700 üyesi bulunan Kocaeli Eczacı Odası da iştirak gösterecek. Aksiyon kararı alan Türkiye Eczacılar Birliği mitingde ‘’özlük haklarının güzelleştirilmesi, denetimsiz açılan fakülteler, ilaç yoklukları, eczacıların yok sayılması ve ekonomik sorunlar” üzere mevzular lisana getirecek.
“Enflasyon çok yüksek”
Ankara’daki mitinge katılmak için çalışmalar yaptıklarını belirten Kocaeli Eczacı Odası Lideri Bilal Arpacı ilaç için istenilen sayıları alırken de isterken de utandıklarını belirterek, “Ecza depolarına büyük borçlar var. Borçların sebebi; dünyada yaşanılan bir enflasyon olması. Enflasyonun Türkiye’ye yansımasını da bu sene çok net bir halde gördük. Ağustos ayı baz alınarak yapılan araştırmada yüzde 180 bir enflasyon kelam konusu lakin TÜİK’in açıkladığı sayı yüzde 80’lerde” dedi.
“İlaç bulamıyoruz”
Enerjiye gelen artırımlar sonucu masraflarının süratle arttığını belirten Arpacı, “Son bir yılda bu sebeplerden dolayı meslektaşlarımız depodan alınan ilaçların bedellerini ödemekte zorluk çekiyor. Birikimlerinden para harcıyorlar yahut kredi çekmek zorunda kalınıyor. Yeni iş yeri açan meslektaşlarımızı da görüyoruz. Yeni yer açanlar işçi istihdam edemiyorlar ve bu sebeple tek başına çalışıyorlar. Genelde aile dayanağı görüyorlar. Bu manada büyük bir külfet yaşanıyor. O yüzden 2009 yılında güncellenen ilaç fiyat kararnamesinin bir biçimde tekrardan güncellenmesini istiyoruz. Bunu istememizin bir sebebi de ilaç bulamıyor olmamız.” diye konuştu.
“100 ilaçtan 20’si yok”
Başkan Arpacı şöyle devam etti: ‘’Hastaya verebileceğimiz ilaçlar maalesef piyasada 100 ilaçtan 20’si neredeyse yok. Türkiye’nin birçok noktasından, diğer vilayetlerden de ilaç bulmak için arayanlar oluyor. Artık şehirlerarası ilaç takası başlamış durumda. Bu kamu hastaneleri içinde kelam konusu, kamuda çalışan arkadaşlarımızda çok özverili çalışıyorlar. Onlar da hastanelerde ilaçların bulunabilmesi için öbür hastanelerde varsa oradan çekmeye çalışıyorlar. Bunun için bazen kargo bedellerini kendi ceplerinden ödüyorlar. Bu yaşanılanları duyurmak istiyoruz. Biz vatandaşlarımıza, hastalarımıza ilaç olmak istiyoruz fakat ilaç olduğu sürece olabiliriz; yoksa olamayız. O yüzden ilacın bulunmasını istiyoruz.
“Son kademeye geldik”
Biz birçok sorunun açıkçası son basamağındayız. Bu vakte kadar problemlerimiz bir halde çözülmeye çalışıldı. Yüzde 95 ilacı toplumsal güvenlik kurumuna veriyoruz ve her yıl nizamlı kontrat imzalıyoruz. İyileştirmeler vardı lakin kâfi seviyede değildi. Birtakım şeylerin üstünü örtüyorduk fakat artık son noktaya geldik. Görmezden geliniyoruz. Temmuz ayında yapılan iyileştirmelerde bir eczaneye yansıyan meblağ 7-8 bin TL’lik bir fiyat. Çalışanlarımızın minimum fiyatlarına artırım geldi ancak elimizdeki imkanlar kâfi değil. Sermayeden yemek zorunda kalıyoruz. Yıllık 8 bin TL yapılan bir uygunlaştırma bir çalışanımızın taban fiyatına yapılan güzelleştirmeyi karşılamıyor bile. Bir halde bu vakte kadar tolere etmiştik.
“9 emelimiz var”
Personel sayısını azaltmaya gittik, eczanelerimizi küçültmeye çalışmıştık lakin dayanacak noktaya gelemiyoruz maalesef. Yalnızca Kocaeli olarak değil Türkiye’de 54 eczacı odası bulunmaktadır. 54 eczacı odası ile bu kararı aldık. Haziran ayında bölgeler ortası yapılan kongrede TEB Lideri Arman Üney, 54 eczacı odası yöneticileri ile birlikte alınmış bir karar. Bu kararı almamızda 9 farklı maksadımız var. Bunlardan biri kamuda çalışan meslektaşlarımızın özlük haklarının güzelleştirilmesi.
“İlaç üretmemiz lazım”
Birçok fakülte açıldı. Ben mezun olduğumda 9 eczacılık fakültesi vardı. 2022’ye geldiğimizde 60-70 eczacılık fakültesi var. Bu kadar eczacılık fakültesine muhtaçlık yoktu. Bizim daha çok ilaç üretmemiz lazım. Yeni moleküller bulmamız lazım. Bu açılan yüzlerce fakültede hem fiziki olarak hem eğitim takımı olarak güzel bir seviyede değiliz. Araştırmaya, geliştirmeye yönelik çalışmalar yapılacak olsa elbette yapsınlar fakat çoğunluğunun takımında eczacılıktan mezun bir öğretim vazifelisi yok. Biz nitelikli fakülteler istiyoruz. İstihdam edilecek sayıda öğrenci alımı olsun istiyoruz. Yalnızca eczacılık kısmı ile alakalı bir düşünce değil artık. Örnek verecek olursak İrlanda küçük bir nüfusa sahip lakin orada 9 tane eczacılık fakültesi var ve dünyada ilaç ihracatında 3. sırada. Türkiye’de 60 eczacılık fakültesi var ve nüfus oranı olarak daha büyük olmasına karşın dünyada ilaç ihracatında 22-23. sırada yer alıyor.
“Dış ticaret açığının yüzde 5’i ilaçtan”
Baktığınız vakit ilaç molekülü üretimi Türkiye’de var mı? Açıkçası Türkiye’nin yeni bir molekülü yok. Burada üretebildiğimiz iki ilaç haricinde bir etken husus yok. Dış ticaret açığının olmasının en büyük etkenlerinden biri de ilaç. Yüzde 5’i ilaçtan kaynaklanıyor. Son yapılan ilaç artırımları sonrası biz vatandaştan ilaç için istenilen sayıları alırken de isterken de utanıyoruz. Vatandaş ilaç alırken fiyatın yüzde 20’sini öderken şu anda ilaç fiyat farkı, ilaç iştirak hissesi üzere nedenlerle artık yüzde 50’den fazla hisse vatandaşın cebinden çıkıyor. Vatandaşların SGK’lı olmasının bir manası kalmadı. Toplumsal bir devlet olarak daha az fark ödeyerek, daha az para ödeyerek ilaçlara ulaşılmasını istiyoruz.”
