Fehmi Koru*
Gazze’de İsrail’i ve bütün dünyayı şaşkınlığa uğratan Hamas hareketi üzerinden iki hafta geçti. Bu iki hafta içerisinde, İsrail, ortalarında çok sayıda bayan ve çocuğun da bulunduğu Filistinlilerin canını alan karşı akınlarını sürdürdü. Şimdi Gazze’ye kara harekatını başlatmadı Netanyahu fakat, birden girişebileceği izlenimi veren açıklamalar yapmaya devam ediyor.
Genel tablo bu.
Bu tabloya ek olarak, Batı dünyası, neredeyse blok halinde, İsrail’in yanında yer aldı. ABD başkanı Joe Biden, İngiltere başbakanı Rishi Sunak ve Almanya başbakanı Olaf Scholz, ülkelerinin meselelerini bir kenara bırakıp dayanak sunmak üzere İsrail’e kadar gittiler ve Netanyahu ile yan yana poz verdiler.
Dünyanın öndegelen medya kuruluşları da Hamas hareketini şiddetle kınayan yayınlar yanında herkesi etkileyecek imgeler eşliğinde olayı yansıttılar.
Etkilenmemek elde değil.
Konuya tek taraflı yaklaşmamaya dikkat eden gazetelerde bile, dengeyi tutturabilme gayretiyle İsrail’e hak verici yazılar da yayımlandı.
[BBC başkalarından biraz daha dikkatli bir lisan kullanmaya çalışınca, üzerine derhal ‘terör sevici’ yaftası yapıştırıldı.]
Geride bırakılan iki haftada yaşananlardan sonra, bu derece baskın takviyeye sahip İsrail’in, sözcüleri ağzıyla daima verip durduğu, Gazze’ye kara harekatı kelamını hiç çekinmeden yerine getirmesi beklenirdi.
Beklenen olmuyor, olamıyor…
Neden sanki?
Bu soruya yanıt teşkil edecek pek çok sebep saymak mümkün fakat bilhassa bir nokta öne çıkıyor.
Netanyahu yanında yer alan ülkelerde devlet erkinin başında olan politikler ile öndegelen medya kuruluşlarının, daha evvel çabucak hiçbir olayda görülmemiş oranda şiddetli takviyesine karşın, çabucak her ülkede, olayı sadece Hamas’ın hareketi istikametinden ele almaya razı olmayan, yaygın biçimde ‘Filistin davası’ diye bilinen daha yüksek bir düzeyden kıymetlendirerek İsrail’i şiddetle eleştiren bir karşı cephe de oluştu.
Farklı yaklaşanlar, reaksiyonlarını destekçi ülkelerde bile İsrail aksisi protesto şovlarıyla dışa vuruyor ve şovlara fevkalâde büyük kalabalıklar katılıyor.
Londra’da Filistin yanlısı şov.. Foto: Mail on Sunday’den..
Uluslararası şöhrete sahip, saygınlığı tartışılmaz her meslekten beşerler, -bilim insanları, sanatkarlar, iş dünyasından isimler, yazarlar- İsrail’i kınayıcı ortak metinlere imza koymakta tereddüt etmediler; imzalar her geçen gün artıyor.
Devletlerinin izlediği İsrail yanlısı politikayı tasvip etmeyen politikler, üst seviye memurlar, diplomatlar, askerler de reaksiyon vermeye başladılar.
Tepki istifaları oluyor.
Netanyahu’nun moral vermeye gittiği askeri birlikten reaksiyon aldığı görüldü.
Az sayıda da olsa dünya medyasında akıntıya kapılmayan ve yaşananları daha geniş bir çerçeveden kıymetlendiren haber ve yorumlar yanında toplumsal medyada da reaksiyonlar giderek sele dönüştü.
İsrail her gün kendini daha az anlatabilir hale geldi.
Eylemin akabinde yayımlanan imgelerle ilgili kuşkular oluştu. İsrail propaganda düzeneğinin mescide füze saldırısını, yanlışlığı kısa müddette ortaya çıkacak bir cür’et ile Gazzeli bir örgüte mal etmesi de, tıpkı kanaldan yapılan daha evvelki açıklamalara kuşkuyla bakmayı getirdi.
Gazze hareketini izleyegeldiği kan dökücü siyasetlerini doğrulayacak bir fırsat olarak gören ve o vesileyle Gazze’yi yaşanmaz hale getirmeye kalkan İsrail, bütün bu yanlışlıkları sonucu, beklediğinin tam bilakis bir havayı kendisi oluşturdu. Dünyada anti-Semitizm de yükselişte.
Her gün bakmadan edemediğim tutucu iki İngiliz gazetesi –Daily Mail ve Daily Telegraph– ile Rupert Murdoch’un sahibi olduğu Amerikan Wall Street Journal (WSJ) gazetesi, beklediklerinin tersine bir havanın yerleştiğini fark etmeye başladılar ve bunu artık sayfalarına da yansıtıyorlar.
Dünkü Telegraph’ta uzun bir yazının başlığı şu: “Hamas nasıl oldu da İsrail karşısında propaganda savaşını kazanıyor?”
Mail’in müellifi Peter Hitchens’in yazısının başlığı da manidar: “Bombalar işe yaramadı.”
Her üç gazetede -Telegraph, Mail ve WSJ’da- Netanyahu’ya itidal tavsiyesi ön plana çıkıyor.
Biden, Sunak ve Scholz’un da itidalden yana oldukları ülkelerinin gazetelerinde haber oluyor.
Netanyahu’yu iki haftadır kelamını ettiği kara harekatına girişmekte tereddüde sevk edenin bu gelişmeler olduğunu sanıyorum.
Hiç değilse şimdilik.
‘Filistin davası’ tekrar canlanabilir; doğal bu da kurallara bağlı.
*Bu yazı fehmikoru.com adresinden motamot alınmıştır.
