İZMİR – Son iki yıldır gündemden düşmeyen polis intiharları, TBMM’de tekraren soru önergelerine bahis oldu. 2021 yılında resmi olmayan sayılara nazaran 109 polis çeşitli sebeplerle intihar ederken, 2020 yılına nazaran intihar sayısının ikiye katlanması dikkat çekti. Bu yılın daha birinci aylarında ise polis intiharlarının sayısı 30’u aşmasına karşın yetkililerden hala resmi bir açıklama gelmedi. Öte yandan Emniyet Teşkilatı içerisindeki mobbing ve amir baskısı savları da gündemdeki yerini koruyor. Kelam konusu tezleri ve intiharları araştıran isimlerden biri de Emniyet-Sen Genel Lideri Faruk Sezer.
Son olarak 17 Mart’ta çıkarılan atama ve yer değiştirme yönetmeliğine reaksiyon gösteren Sezer, birçok etrafın maksadı oldu. Sezer hakkında açıklama yapan Emniyet Genel Müdürlüğü, Sezer’in “mesnetsiz ithamlarla dezenformasyon” yapmaya çalıştığını belirterek kabahat duyurusunda bulundu. Birinci olarak Emniyet Teşkilatı içerisindeki ‘FETÖ’ baskısına karşı 2012 yılında kurulan Emniyet-Sen’in kapatılması için açılan belge ise hala AYM’de.
Trabzon Polis Okulu’nda eğitim gören Sezer, daha sonra ülkenin dört bir yanında misyon yaptı. Meslek hayatı boyunca Trafik, İstihbarat ve TEM Şube hariç çabucak hemen tüm ünitelerde çalışan Sezer, şimdi polis okulunda eğitim gördüğü 1990’ların başından itibaren emniyet teşkilatında birçok uygulamada yanlışlıklar olduğunu gördüğünü lisana getiriyor.
‘MESLEĞİMİN BİRİNCİ ANINDAN İTİBAREN…’
Sezer’in daha o günlerde başlayan polis hakları savunuculuğu daha sonra ise kuruluşunda bile birçok mahzur çıkarılan Emniyet-Sen ile devam ediyor. Sezer, gördüklerini şöyle anlatıyor:
“Kendi memurunu, kendi çalışanını, kendi teşkilatını yüceltecek şeyleri değil de, sıkıntı duruma düşürecek şeyleri daha çok yaptıklarını gördüm. Adaletsizlikler, liyakatsizlikler ile kendi vazife alanında olmayan şeyleri, angarya tabir ettiğimiz vazifeleri üzerine almak zorunda olan bir teşkilat olduğunu gördüm. Bütün bunları gördükten sonra daha mesleğe başlamış yeni bir memurken aslında bu teşkilat için bir şeyler yapmak, bir ses çıkarabilmek gerekliliği olduğunu düşündüm. Mesleğimin birinci anından itibaren de bu aksaklıkları, bu yanlışları kendimce dillendirmeye, konuşmaya, yazmaya ve çözülebilecek bir durum var ise çözebilmeye odaklandım.”
Sezer ile Emniyet-Sen’in kuruluşunda neler yaşandığından bugüne kadar lisana getirilmemiş haksızlıkları, mobbing argümanlarını ve gündemden düşmeyen polis intiharlarını konuştuk.
‘BAŞKAN SEÇİLDİKTEN SONRA DÖRT KERE MESLEKTEN ATILDIM’
Birinci olarak 2012 yılında kurulan ve sizin de idaresinde yer aldığınız Emniyet-Sen sürecine dönelim. Sendikanın kuruluş sürecinde ve sonrasında bir oldukça zorluk yaşandığı görülüyor. O süreci sizden dinleyebilir miyiz?
9 Kasım 2012 tarihinde yedi kişi emniyet teşkilatında birinci kere sendika kurmak için bildirimde bulunduk. Ankara Valiliği bildirimimizi müracaat üzere kıymetlendirerek hukuksuz bir formda almadı. Biz de kargo yoluyla bildirimimizi gönderdikten sonra yasal olarak resmen kurulmuş olduk. Daha sonra genel konseyimizi yapmak istedik. Ankara Valiliği tekrar “Böyle bir sendika yoktur, genel şura yapamazlar” diye seçim heyetine itiraz etse de Ankara Vilayet Seçim Heyeti Valiliği reddetti ve genel şuramızı yapmamıza müsaade verdi. 2-3 Mart 2013 tarihinde genel heyetimizi yaparak Türkiye’nin dört bir yanından gelen çalışan polislerin oy kullandığı bir genel şurada seçilmiş genel lider oldum. Doğal bunun üzerine bir buçuk ay sonra dört sefer mesleğimizden atıldık. 2013 Mayıs ayında Ankara Valiliği sendikamızın kapatılması için dava açtı. Uzun ve meşakkatli bir süreçten sonra mahkemeyi kazandık fakat bu kere Yargıtay’da kazandığımız davayı kaybettirdiler. Ondan sonra bizim itiraz sürecimiz başladı ve şu an Anayasa Mahkemesi’nde itirazımızın görüşülmesini bekliyoruz.
‘SENDİKA KURMAK DİYE BİR HATA OLMADIĞINI TEKRAREN LİSANA GETİRDİK’
Hakkınızda açılan soruşturmalar sonucunda tekraren meslekten ihracınız kelam konusu oldu. Bugünden baktığınızda bu soruşturmaları ve verilen kararları nasıl değerlendiriyorsunuz?
Biz sendikayı kurduktan sonra öncelikle soruşturma açıldı. Açılan soruşturmaların hiçbirinde ne için soruşturma açtıkları yazmıyordu. Yalnızca on soru sormuşlardı. Bize sordukları bu soruların hangi soruşturmayla ilgili olduğunu, hangi husus ile yargılandığımızı açık bir biçimde tarafımıza bildirmelerini istediğimiz halde yapmadılar. Yani en baştan hukuksuz bir soruşturma geçirmiştik. Daha sonra vilayet disiplin konseyinde da Emniyet Örgütü Disiplin Tüzüğü’nün hiçbir unsurunda ‘sendika kurmak’ diye bir hata olmadığını, ne ile bizi yargıladıklarını, soruşturduklarını açıklamaları gerektiğini bildirdik.
Bizi atacak, mesleğimizden çıkartacak rastgele bir evrakları, kanıtları olmadığını kendileri de biliyordu. Buna karşın atmak için talimat almışlardı ve yetkisiz olmasına karşın İstanbul Vilayet Disiplin Şurası bizleri meslekten ihraç talebiyle Yüksek Disiplin Şurası’na sevk etti. Yüksek Disiplin Heyeti’ne gittiğimizde bizi hangi unsurdan atacaklarını, Emniyet Teşkilatı Disiplin Tüzüğü’nde ‘sendika kurmak’ diye bir kabahat olmadığını söylememize karşın yeniden meslekten atmak için talimat almış şahıslar olduğunu gördüğümüz Yüksek Disiplin Heyeti üyeleri tarafından dört sefer mesleğimizden atıldık.
‘HİÇBİR BASIN AÇIKLAMASI YAPMAMIŞ OLMAMIZA KARŞIN ‘BASIN AÇIKLAMASI YAPMAK’ KABAHATİNDEN ATTILAR’
Meslekten atılmanıza münasebet olarak size ne sunuldu?
O tarihe kadar hiçbir basın açıklaması yapmamış olmamıza karşın ‘basın açıklaması yapmak’ cürmünden meslekten attılar. ‘Sendikal faaliyette bulunmak’tan attılar. ‘Amirin buyruğunu yapmamakta ısrar etmek’ten meslekten attılar. ‘Mesleğin onur ve saygınlığını zedeleyici iş ve süreçlerde bulunmak’ diye bir cürümden meslekten attılar. Yani sendika kurarak mesleğin onur ve saygınlığını zedeleyici iş yaptığımızı tez ettiler. Davaları kazandıkça tamamı bu dört husustan olmak üzere toplamda on kez meslekten attılar.
‘KURUL ÜYELERİNE ‘BEN DÖNECEĞİM LAKİN SİZLER BURADA OLMAYACAKSINIZ’ DEMİŞTİM’
Birinci kez Yüksek Disiplin Şurası’na gittiğimde heyet üyelerinin gözlerin içine bakarak “Bu teşkilat bizim. Bu hususların hiçbiri benim atılmamı gerektirecek bir husus değil. Ben hiçbir kabahat işlemedim. O sebepten davalarımı kazanıp geri döneceğime eminim. Fakat ben de döndüğümde sizler burada olamayacaksınız” dedim. İkinci sefer Yüksek Disiplin Heyeti’ne atılmak için çıktığımda, şura lideri olan Emniyet Genel Müdürü hariç herkes değişmişti. Genel müdüre “Görüyorum ki konsey üyelerinin hiçbiri burada değil, siz hariç” dediğimde genel müdür “Belki de bir dahakine ben de olmam” dedi. Hakikaten daha sonraki devirde de genel müdür oradan alınmıştı ve biz haksız bir halde atıldığımız mesleğimize geri dönmüştük.
Artık dönüp baktığımızda o şura üyelerinin tamamı cezaevinde. Genel müdür olan kişi kızakta. Bize soruşturmalar açan muhakkiklerin tamamı meslekten atıldı, rütbeleri söküldü. Hatta tabirimizi alan memurlar bile şu an meslekte yok. Birçoğu ya cezaevinde ya firari. Fakat biz gururumuzla mesleğimize geri döndük, mesleğimizi ifa ettik. Gururumuzla de ben dahil birçok sendika kurucusu arkadaşım hakkımızla emekliye ayrıldık.
‘FETÖ BASKISINA KARŞI SES OLABİLMEK İÇİN SENDİKA GAYRETİNE GİRİŞTİK’
Emniyet teşkilatı içerisinde ‘FETÖ’cü olduğu argüman edilen polislerin kendinden olmayan meslektaşlarına birçok zorluk çıkardığı tekraren basına yansıdı. Sizin o periyotta karşılaştığınız ve unutamadığınız bir durum oldu mu?
Öncelikle belirtmem gerekir ki emniyet teşkilatında o periyot artık baskılar ayyuka çıkmıştı. Bütün stratejik şubeler bütün kıymetli üniteler bu yapı tarafından adeta istila edilmişti. Aslında baktığınız vakit biz bu baskıya karşı bir ses olabilmek, bir nefes olabilmek için sendika kurma gayretine giriştik. Bilhassa 2007 yılı Cumhurbaşkanlığı Seçimi’nden ve 2010 Referandumu’ndan sonra emniyet teşkilatında istedikleri köşeyi kaptılar. Bizler gerek kendimize gerek arkadaşlarımıza karşı yapılmış bu sindirmeleri baskıları görüyorduk. Bir şeyler yapmak lazımdı zaten… Zira artık vazifesini yapmak isteyen polisler birçok mahzurla karşılaşıyordu.
BİR GAZETEDE ‘MAOİST ERGENEKONCU’, BAŞKASINDA ‘PARALELCİ’
Şunu da belirteyim sendikamızı da ele geçirmeye çalışmışlardı. Lakin dirayetli duruşumuz ve onlara bu fırsatı vermememiz sayesinde başarısız oldular. O denli bir bel altı oynuyorlardı ki, bir yandan gazetecilere “Ergenekoncu” olduğumu manşet yaptırıyorlardı, bir yandan öbür gazetelere “sendikayı paralelciler kurdu” halinde dezenformasyon yapıyorlardı. Bir gazeteye bakıyordunuz “Faruk Sezer Maoist Ergenekoncu” öbür gazeteye bakıyordunuz “Faruk Sezer paralelci”. O zamanki sistemde iki farklı haberi de kendileri yapıyorlardı. Bunu nereden anlıyoruz; daha sonra bu haberleri yapan bireyler FETÖ’den cezaevine girdiler. Lakin bilhassa benim dışardan gelen bu baskılara karşı dirayetli duruşum ve arkadaşlarımızın da inancı sayesinde sendikayı bunlara kaptırmadık ki, zati sendikamızı Yargıtay’da kapatan üyeler de FETÖ üyesi olmaktan daha sonra mesleklerinden atıldı.
‘ANAYASA MAHKEMESİ KAPATMAYA ONAY VEREMİYOR FAKAT REDDEDEMİYOR DA’
Yeniden şu an evrakınızın AYM’de olduğunu söylemiştiniz. Bu süreçte bir gelişme yaşandı mı?
Sendikamız Yargıtay tarafından bence ve hukuk bilen herkesçe görüleceği üzere haksız ve hukuksuz bir halde kapatıldıktan sonra Şubat 2018’de Anayasa Mahkemesi’ne ferdi müracaat hakkımı kullandım. Dört yıl iki aydır Anayasa Mahkemesi’nin karar vermesini bekliyoruz. Anladığım kadarıyla Anayasa Mahkemesi bu hukuksuz kapatmaya onay veremiyor. Zira çok bariz haklıyız. Lakin reddedemiyor da… Zira siyasi konjonktür gereği sümen altı edip yıllarca bekletecek herhalde. Lakin biz bu yıllarca beklemeye sessiz kalmayacağız. Kesinlikle bu bahislerle ilgili de etkinlikler yapacağız.
POLİS İNTİHARLARI: ‘NE YAZIK Kİ EN BÜYÜK DERDİM BU…’
Son devirde bilhassa gündemde olan mevzulardan biri polis intiharları. 2020 yılına göre 2021 yılında 109 polis memuru intiharı ile bu sayı neredeyse iki katına çıkarak rekor kırdı. Bu yılın birinci aylarından bu yana intihar sayısı 30’ları aştı. Şu an resmi sayısı bilemiyoruz. Meslektaşlarınızın intiharlarını nasıl değerlendiriyorsunuz?
Ne yazık ki en büyük derdim bu… Emniyet teşkilatında her yıl onlarca meslektaşımız canına kıymak suretiyle hayatını kaybediyor. Emniyet teşkilatının, canına kıyan her meslektaşımız için, “psikolojik meseleleri vardı, borcu vardı, gönül münasebeti vardı, ailevi sorunları vardı” üzere sebepler söylenilerek üstü kapatılıp unutulan büyük bir kaygısı var.
Ben daha mesleğin birinci başlarında iken çok yakın arkadaşımı bu biçimde kaybettim. Sonraki yıllar öbür arkadaşlarımızı, ağabeylerimizi bu yollarla kaybettik. Çok sevdiğim arkadaşımı, konutuma gelen, meskenine gittiğim arkadaşımı, birlikte güldüğümüz, birlikte üzüldüğümüz arkadaşımı, meslektaşımı bu yollarla kaybettim.
Basına yansıdığı halde gördüğünüz üzere; gerisinde mektuplar bırakıp “Şu kimseye hakkımı helal etmiyorum”, “Gencecik memurum hayallerim vardı, hayallerimi bitirdiler”, “Cenazeme şu hariç kimse gelmesin, teşkilattan kimse gelmesin” diye aslında problemlerini ve neden bu yolu seçtiklerini anlatan iletilerle canına kıyanları gördük.
Kesinlikle canına kıyan bir kimsenin problemleri vardır. Lakin bizler bu teşkilata girerken sıhhat konseyinden tam teşekküllü hastaneden rapor alarak, hiçbir sıhhat sorunu olmadığı belgelenerek giriyoruz. Şayet bir hastalık olduysa bu teşkilatta oldu. Demek ki, bizi sıhhatimizi koruyacak formda çalıştırmadın, sıhhatimizi bozduğumuzu gördüysen de müdahale etmedin tahminen de… Her vakit dediğim bir şeyi söylüyorum, madem “psikolojik sorunu vardı” diye açıkça diyorsun, demek ki ruhsal sıkıntılı olduğunu biliyorsun, neden canına kıymadan evvel tedbir almadın? Madem borcu olduğunu biliyorsun ve daha evvel de borçtan canına kıyanlar olduğunu açıkladığına nazaran, canına kıyabilme ihtimali olan birisi olarak kabul edip neden tedbir almadın? Gönül bağlantısı olduğunu biliyorsun, ailevi sorunları olduğunu biliyorsun, neden bir müdahalede bulunmadın? Neden canına kıydıktan sonra yani öldükten sonra yalnızca sebebi şu diye açıklayarak defteri kapattın?
İşte ben ömrüm yettiği surece bu soruları sormaya devam edeceğim. Bu soruları sordukça Emniyet Genel Müdürlüğü benimle uğraşıyor. Kabahat duyurularında bulunuyor, benim hakkımda basın açıklamaları yapıyor. Ancak onlar ne kadar yaparsa yapsın ben bu uğraşıma devam edeceğim. Bir gün sahiden bu problemlerin çözülebilmesi için adımlar atıldığını ve o adımların da başarılı sonuçlar almaya hakikat gittiğini görene kadar durmayacağım.
‘İNTİHARLARDA BARDAĞI TAŞIRAN SON DAMLALARA DEĞİL, BARDAĞI DOLDURAN DAMLALARA BAKMAMIZ LAZIM’
Birçok sebebi olabilir lakin bu intiharların en dikkat çeken sebebi sizce nedir? Tekrar intiharlara ait neler yapılmalı, ne üzere tedbirler alınmalı?
Kesinlikle bütün bu cana kıymaların sebepleri vardır, kesinlikle hakikaten son damla ruhsal sorun olabilir, sahiden son damla borç olabilir, nitekim son damla ailesiyle arbede olabilir, lakin bunların tamamı bardağı taşıran son damla. O bardağı dolduran damlalara bakmamız lazım diyorum her zaman… Pekala o bardağı dolduran damlalar nedir? Gördüğümüz, duyduğumuz, bize anlatılan şikâyetlerde okuduğumuzda anladığımız kadarıyla onlarca sıkıntıdan bahsediliyor. Çok çalışmaktan, baskıdan, sürgünden, yıllık müsaade bile kullandırılmadığından, herkesin tatil yaptığı periyotta polisin iki kat fazla çalışmasından ve bunun karşılığında hiçbir mali bir geliri olmamasından. 160 saatte çalışsa 240 saatte çalışsa 300-400 saatte çalışsa ay başında ATM’ye kartı taktığında tıpkı maaşı alıyor. Polisler birçok şeyden şikâyetçi ve bütün bu şikâyetçi oldukları şeyler küçük küçük damlalar misali bardağı dolduruyor.
Yalnızca cana kıymaların tahlil teklifinden bahsetmiyorum, bütün problemlerin tahlili için Emniyet Teşkilatı Kanunu’nun günümüz kurallarına uygun ergonomik ve insan odaklı olarak tekrar düzenlenmesi gerekmektedir. Polis Görev ve Salâhiyet Kanunu günümüz kurallarına uygun yine güncellenmesi gerekmektedir. Teşkilatımızın çalışma saatleri kanunla belirlenerek köşeleri, kenarları, aşılacak çizgisi, sonu dahi kanunla belirlenecek formda, amire hiçbir yetki vermeyecek bir halde yine düzenlenmesi gerekmektedir. O vakit başta cana kıymalar olmak üzere birçok sorunun azaldığını hatta kaybolup gittiğini görebiliriz.
Tekrar birçok gelişmiş Avrupa ülkesinde ve Amerika’da olduğu üzere emniyet teşkilatı çalışanlarının rehabilitasyon merkezlerine kavuşturulması gerekmektedir.
‘BU TEŞKİLATTA KİM MOBBİNG YOKTUR DİYORSA PALAVRA SÖYLÜYOR’
İntiharların yanı sıra gündemden düşmeyen başka bir husus da emniyet teşkilatı içerisindeki amir baskısı ve mobbing argümanları. Bu tezlere ait ne söylenebilir? Sizlere ulaşan durum ve şikâyetler var mı?
Bu teşkilatta kim diyorsa ki mobbing yoktur, palavra söylüyor. Kim diyorsa ki bu teşkilatta baskı yoktur, palavra söylüyor. Kim diyorsa ki bu teşkilatta fazla çalıştığı için şikâyet eden polis yoktur, palavra söylüyor. Kim diyorsa ki bu teşkilatta haksızlık, liyakatsiz çalışma sistemi yoktur, palavra söylüyor. Mobbing ve baskı vardır ve artarak devam etmektedir.
Siz meslek hayatınızda mobbing olarak nitelendirebileceğiniz bir durum yaşadınız mı?
Ufak tefek olsa da karşılaştım. Lakin ben haklarını bilen bir beşerim. Zorbaların en çok korktuğu şey haklarını bilen insanlardır.
‘ÇALIŞMA KURALLARI DÜZELTİLMEZ İSE DAHA MAKÛS HABERLER ALMA İHTİMALİMİZ VAR’
Birçok meslekte olduğu üzere emniyet teşkilatında da kanser, kalp krizi üzere uzun periyodik ağır gerilim sonucu ortaya çıkan hastalıkların ve ölümlerin sayısının bir epey fazla olduğunu birinci kez siz gündeme getirdiniz. Bu noktadan hareketle ülkemizde polisin çalışma koşullarını nasıl değerlendiriyorsunuz?
Geçen gün kendi toplumsal medya adresimden “Emniyet teşkilatında son beş yılda kaç emniyet vazifelisi kanserden, kalp krizinden, trafik kazasından hayatını kaybetti?” biçiminde sorular sordum. Ben bir sayı biliyorum ve benim bildiğim sayılar bana gelen kadar. Tahminen benim bildiğimden çok daha fazlası vardır. Fakat benim bildiğim sayı bile çok ürpertici oranlarda. Sayı vermek istemiyorum lakin şunu net bir halde söyleyebilirim ki emniyet teşkilatı çalışanları 24 yaşında da kalp krizi geçirip hayatını kaybedebiliyor, 54 yaşında kalp krizi geçirip hayatını kaybedebiliyor. Yeniden şunu söyleyebilirim ki yorgunluktan, çok çalışmaktan algısı bozulabiliyor trafik kazalarına sebebiyet verebiliyor. Şunu da belirteyim; çok sayıda genç yaşta kanserden ölen meslektaşlarımız var.
Bunun ana sebebinin çalışma koşullarının zorluğu olduğunu düşünüyorum. Hatta devamlı söylüyorum; emniyet teşkilatının sıkıntılarını bir bina olarak kabul edersek çalışma saatleri sorunu bu teşkilatın temelidir ve temeli günden güne çürüyor. Önümüzdeki yıllar meslektaşlarımızın çalışma koşulları düzeltilmez ise daha makus haberler alma ihtimalimiz ne yazık ki var.
‘ATAMA VE YER DEĞİŞTİRME MOBBİNG ARACI OLARAK KULLANILIYOR’
“Emniyet Hizmetleri Sınıfı Mensupları Atama ve Yer Değiştirme Yönetmeliğinde Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik” yayınlanmasının akabinde bu yönetmeliğe birinci reaksiyon gösterenlerden biri oldunuz. Hatta tepkilerinizin akabinde hakkınızda birçok ithamda bulunuldu. Yönetmeliği biraz daha ayrıntılı kıymetlendirebilir misiniz? Karşı çıktığınız noktalar neler?
Emniyet teşkilatında atama ve yer değiştirme birçok vakit memurun güç durumda kalmasına sebebiyet verecek formda sonuçlanıyor. Atama ve yer değiştirme birden fazla vakit bir mobbing aracı olarak kullanılıyor. Tekrar atama ve yer değiştirme birçok vakit memurun daha güç kaidede kalmasını isteyenlerce gerçekleştiriliyor. Memuru 30 yıl boyunca 3 buçuk yılda bir tayin görecek formda, ailesini tertipli bir hayatını kuramayacak halde çalıştırmak neden? Neye nazaran belirleniyor bu yönetmelik? Neden atama ve yer değiştirme Emniyet Genel Müdürlüğü’nde oluşmuş üç beş kişinin belirlediği bir biçimde oluyor? Neden takdir haklarıyla yüz binlerce polisin oradan oraya tayini çıkarttırılıyor? Neden kurumsal bir yapıya kavuşturulmuyor? Biz adaletsiz olan bu yönetmeliğin değiştirilmesine ve yeniden kanunla belirlenen atama ve yer değiştirme kanunu ya da Emniyet Teşkilatı Kanunu içerisinde yer alacak bir unsur olarak belirlenmesini istiyoruz. Bunun bir komite tarafından yapılmasını, puan sisteminin emniyet teşkilatına getirilmesini ve puana nazaran atama yapılarak herkes puanı ölçüsünde kendi belirleyeceği yere gidecek bir sistem istiyoruz.
‘BANA İLETİLEN MESELELERİ SORUYA ÇEVİRİP MESLEKTAŞLARIMDAN KARŞILIK İSTİYORUM’
Toplumsal medyada yaptığınız anketlere tekrar canlı yayınlara birçok iştirak oluyor. Polisin yaşadığı tüm sıkıntıları tahminen de birçok yetkiliden daha evvel görerek gündeme taşıyorsunuz. Polisin öncelikli talepleri neler ve ne yapılmalı?
Evet, son devirde kendi toplumsal medya adresim üzerinden çok sayıda anketler yapıyorum. Anketlere en az 2-3 bin kişi katılıyor. 8-10 bin kişinin katıldığı anketlerde oluyor. Burada emniyet teşkilatının bana iletilen problemlerini, genel bakış açısıyla değiştirip, soruya çevirip meslektaşlarımdan karşılık istiyorum.
Tekrar kendi hesabım üzerinden canlı yayınlar açıyorum. Binlerce meslektaşımız, meslektaşımızın eşleri, çocukları, anneleri, babaları canlı yayınlara katılıyor. Kendilerinin meselelerini dinliyoruz. Herkes kendi bakış açısından emniyet teşkilatını anlatıyor. Bir çocuk babasının polisliğinin kendisinden neler götürdüğünü, kendisine neler kattığını anlatıyor. Bir eş, polis olan eşinin evliliğine neler kattığını neler götürdüğünü anlatıyor. Bir baba, polis olan oğlunun ya da kızının ailesine neler kattığını neler götürdüğünü anlatıyor. Ben de bunları tahlil ediyorum. Kimilerini paylaşımlar olarak hesabımda paylaşıyorum, kimilerini soruya çevirip anket olarak soruyorum. Kimilerini da kendime saklıyorum.
‘HABER VE FORUM SİTESİ KURUYORUZ, EMEL MESLEKTAŞLARIMIZA YALNIZ OLMADIKLARINI GÖSTERMEK’
Lakin değerle belirtmem gerekir ki şu an Polisin Sesi Platformu olarak bütün bu birikimimizi emniyet teşkilatı çalışanlarının yararlanabileceği bir hale getirmeye çalışıyoruz. Yani soruşturma açılanlar, sürgün tarihine gidenler, mobbinge uğradığını argüman edenler, mobbinge uğradığını, dava açtığını ve davayı kazandığını söyleyenler, bütün bunları bir yerde toplamak için bir internet haber ve forum sitesi kuruyoruz. Forum kısmında polisler meslektaşlarımız kederlerini yazacak tahliller arayacak, haber kısmında polislerle ilgili haberler, çıkan kanunlardaki polislerin sorumlulukları, çıkartılan genelgelerden, yönetmeliklerden polislerin ödevleri, alması gereken dersler ve kazanımları yer alacak.
Bütün bunların tahlil halinde yapılacağı bir haber sitesine çeviriyoruz. Ayrıyeten orada daha evvel kazanılmış emniyet evrakları ile ilgili dava kararları olacak bir bilgi havuzu oluşturuyoruz. Hukuksal dayanak sağlıyoruz; ‘avukata sor’ butonu oluşturacağız. Sorun yaşayan polislerimiz sitemize girerek yaşadığı sorunu avukatımıza soracak ve avukatımızın kendisine izlemesi gereken yolu anlatacağı halinde bir dayanak vermeye çalışacağız. Buradaki emelimiz büsbütün meslektaşlarımıza yaşadığı sıkıntılarda yalnız olmadıklarını birlikte hareket edebilirsek bu meselelerin tamamını çözebileceğimizi göstermek olacaktır.
‘TBMM’DE SIKINTILARI ARAŞTIRACAK BİR KOMİTE KURULSUN’
Son olarak kamuoyuna, yetkililere bir davetiniz var mı?
Biliyorsunuz Emniyet Genel Müdürlüğü hakkımda basın açıklaması yayınlayarak bana yönelik cürüm duyurusunda bulunmuştu. Halbuki ben emniyet teşkilatının sıkıntılarını anlatmaktan öteki bir şey yapmadım. Hele ki içinde hata barındıran hiçbir şey söylemedim söylemem de. Aslında geçmişe yanlışsız bakarsak on yıldan bu yana tek sıkıntımın polis hakları savunuculuğu olduğunu, polis sıkıntılarının tahlili için bir şeyler yapmak gerektiğini anlatmak olduğunu ve bu problemler çözülür ise zati susup köşeme kenara çekileceğimi beni takip eden birçok kişi bilir.
Ben buradan açık yüreklilikle söylüyorum; ya Türkiye Büyük Millet Meclisi’nde emniyet teşkilatının sıkıntılarını araştıracak bir kurul kurulsun, ya İçişleri Bakanlığı sahiden tarafsız bir müfettiş heyeti atayarak teşkilatın problemlerini araştırsın. Bu sıkıntılar ortaya çıkıp çözülene kadar tıpkı kararlılıkla devam edeceğimi ilan ediyorum.
